Τα πρόσωπα που σημάδεψαν τη χρονιά

Πολιτική - 26/12/2006

Μια θυελλώδης χρονιά, με πολιτικές εντάσεις, αιματηρές και ιδεολογικές συγκρούσεις, αλλά και σημαντικά επιστημονικά επιτεύγματα και διακρίσεις περνάει οριστικά στην ιστορία. Είναι η χρονιά της αμερικανικής επιστημονικής κοινότητας, με πέντε Νομπέλ θετικών επιστημών. Το 2006 φεύγει, αφήνοντας πίσω του όλους εκείνους, οι οποίοι απασχόλησαν τη διεθνή κοινή γνώμη με τις πολιτικές, τις δεξιότητες, τις πράξεις ή τις παραλείψεις τους κι άφησαν το σημάδι τους σ' αυτό. Πρόσωπα γνωστά από παλιά που το άστρο τους έσβησε άδοξα μέσα στο 2006· κι άλλα, νέα, που προσδοκούν να λάμψουν μέσα στην καινούργια χρονιά· αλλά κι εκείνα, που έφυγαν οριστικά απ' τη ζωή.

Ο μεγάλος «χαμένος» της χρονιάς είναι ίσως, ο άλλοτε κραταιός υπουργός Αμύνης των ΗΠΑ, Ντόναλντ Ράμσφελντ, ο οποίος «θυσιάστηκε» στον βωμό της αποτυχημένης αμερικανικής εισβολής και πολιτικής στο Ιράκ. Στον αντίποδα, ο μεγάλος «κερδισμένος» φαίνεται να είναι ο Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος κέρδισε σημαντικές μάχες με την Ε.Ε., τις ΗΠΑ και τους πρώην σοβιετικούς δορυφόρους, με «όπλο» την ενέργεια.

Σε αναγκαστική αποχώρηση από το προσκήνιο υποχρεώθηκε ο Φιντέλ Κάστρο, ύστερα από 47 χρόνια αδιάλειπτης εξουσίας, λόγω ασθενείας, ενώ σε κώμα παραμένει ο «σκληρόπετσος» Ισραηλινός ηγέτης Αριέλ Σαρόν, έπειτα από εγκεφαλικό επεισόδιο, τον περασμένο Δεκέμβριο. Με την πολυσυζητημένη «κεφαλιά» στον Ιταλό Ματεράτσι σφράγισε την έξοδό του από το ποδόσφαιρο και ο Γάλλος διεθνής Ζινεντίν Ζιντάν.

Ανάμεσα στα νέα πρόσωπα που ανέδειξε το 2006, ξεχωρίζουν δύο δυναμικές γυναίκες, η Σεγκολέν Ρουαγιάλ και η Νάνσι Πελόσι. Η πρώτη φιλοδοξεί να είναι η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Γαλλίας, έχοντας λάβει το χρίσμα της υποψήφιας του Σοσιαλιστικού κόμματος με ποσοστό 60,6%. Η δεύτερη κέρδισε ήδη τη θέση της πρώτης γυναίκας προέδρου της αμερικανικής Βουλής των Αντιπροσώπων. Νέες προσδοκίες γεννά και η ανάληψη της ηγεσίας των Βρετανών Συντηρητικών από τον Ντέιβιντ Κάμερον, η πρωθυπουργία του Σίνζο Αμπε και η παρουσία του Νοτιοκορεάτη Μπαν Κι Μουν στα ηνία του ΟΗΕ.

Το 2006 παίρνει οριστικά μαζί του τον πρώην ηγέτη της Σερβίας Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς και τον μισητό δικτάτορα της Χιλής Αουγκούστο Πινοτσέτ, αλλά παραμένουν σε ισχύ οι «ταραξίες» ηγέτες του Ιράν, Μαχμούντ Αχμεντινετζάντ και της Βόρειας Κορέας, Κιμ Γιονγκ Ιλ, οι οποίοι αρνούνται πεισματικά να εγκαταλείψουν τις πυρηνικές τους φιλοδοξίες.

Πηγή:Kathimerini